Πώς εκδηλώνεται η προστατίτιδα: συμπτώματα και σημεία

Η φλεγμονή του προστάτη σήμερα είναι ο ηγέτης στην ομάδα των ανδρικών νοσημάτων, που μεταδίδονται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής. Οι επιπλοκές του απειλούν τη στειρότητα, τη μειωμένη λίμπιντο, την ανικανότητα.

Τα πρώτα συμπτώματα προστατίτιδας στους άνδρες

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος. Αυτή είναι μια από τις πιο κοινές ουρολογικές παθολογίες, η οποία διαγιγνώσκεται σε εκπροσώπους του ισχυρού μισού της ανθρωπότητας.

Τις περισσότερες φορές, αυτή η ανωμαλία εντοπίζεται σε άνδρες άνω των τριάντα ετών, αν και πρόσφατα η ασθένεια έχει γίνει πολύ νεότερη. Η θεραπεία της προστατίτιδας πρέπει να πραγματοποιείται από ειδικευμένους ειδικούς (ουρολόγους ή ανδρολόγους), καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης διαφόρων επιπλοκών.

Πώς αντιμετωπίζεται η προστατίτιδα;

Με τη βοήθεια φαρμάκων

• ΜΣΑΦ - ανακουφίζουν από τη φλεγμονή, τον πυρετό και τον πυρετό. Έχουν ελαφρά αναλγητική δράση. Με την εμφάνιση της προστατίτιδας απαιτείται σύντομη θεραπεία με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και λήψη βιταμινών για τη διατήρηση του αδένα σε φυσιολογική κατάσταση. Οι άνδρες συνταγογραφούνται: Diclofenac, Nise, Voltaren, Nimesulide. Τα φάρμακα παράγονται σε υπόθετα, δισκία, ενέσεις.
• Αντιβιοτικά - σχεδιασμένα για την εξάλειψη του μολυσματικού ή βακτηριολογικού παράγοντα της φλεγμονής. Το θεραπευτικό σχήμα για την προστατίτιδα υπογράφεται αφού εντοπιστεί το παθογόνο και ελεγχθεί η αντοχή του στα αντιβιοτικά. Η πορεία της θεραπείας είναι 7-10 ημέρες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η θεραπεία παρατείνεται έως και δύο εβδομάδες.
• Οι ορμόνες συνιστώνται εάν η συνήθης πορεία των φαρμάκων δεν ήταν ευεργετική, καθώς και με μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας λόγω προχωρημένης νόσου. Απαγορεύεται η θεραπεία με ορμόνες σε πρώιμο στάδιο. Τα φάρμακα λαμβάνονται υπό την αυστηρή επίβλεψη ουρολόγου.
• Συμπτωματικά φάρμακα - για να εξαλείψετε το σύνδρομο πόνου, πάρτε δισκία Ασπιρίνης. Οι σπασμοί αφαιρούνται από το No-shpa. Με επίμονο έντονο πόνο, ενδείκνυται αποκλεισμός με Novocain.
• Βιταμίνες και φάρμακα για τη διατήρηση των λειτουργιών του προστάτη σε κατάσταση λειτουργίας. Κατά την περίοδο της ύφεσης, συνιστάται η λήψη φαρμάκων για την ομαλοποίηση του μεταβολισμού και τη βελτίωση της παροχής αίματος στους αδενικούς ιστούς και την παραγωγή χυμού. Για αυτό, συνταγογραφούνται φυτοπαρασκευάσματα: Prostamol-Uno, Prostate-forte και τα παρόμοια. Για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, εμφανίζεται ένα σύμπλεγμα βιταμινών και μετάλλων: Duovit, Vitrum.

Η αυτοθεραπεία είναι επικίνδυνη, κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Πριν πάρετε οποιοδήποτε από αυτά τα φάρμακα, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ουρολόγο.

Με τη χρήση φυσιοθεραπείας

• UHF και φούρνο μικροκυμάτων.
• Μαγνητοθεραπεία.
• Θεραπεία λάσπης.
• Γαλβανισμός.
• Υπερφωνοφόρηση.
• Θεραπεία με λέιζερ.
• Θερμοθεραπεία.

φυσικές θεραπείες

Διαγνωστικά

Για να ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία της φλεγμονής του προστάτη, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν αρμόδιο ειδικό που θα πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη εξέταση και θα κάνει τη σωστή διάγνωση. Ο κατάλογος των συνιστώμενων διαγνωστικών μεθόδων περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Εξετάσεις αίματος - διεξαγωγή μελέτης της βιοχημικής σύνθεσης, για την περιεκτικότητα σε PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο), γενική ανάλυση και PCR εάν είναι απαραίτητο.
• Ανάλυση ούρων - ο άνδρας καλείται να ουρήσει σε πολλά διαφορετικά δοχεία προκειμένου να διεξαχθεί η μελέτη με διαφορετικούς τρόπους.
• Απόξεση από την επιφάνεια του καναλιού της ουρήθρας για την ανίχνευση μολυσματικού παθογόνου.
• Βακτηριολογική καλλιέργεια της έκκρισης του προστάτη και των εκκρίσεων της ουρήθρας για τον προσδιορισμό του βακτηριακού παθογόνου και της αντοχής του στα φάρμακα.
• Υπερηχογράφημα του προστάτη - σας επιτρέπει να αξιολογήσετε το μέγεθος και το σχήμα του αδένα, την παρουσία ή την απουσία σύντηξης ιστών, συμφύσεων και αλλοιώσεων του χιτώνα.

Ένα υποχρεωτικό στοιχείο στη διάγνωση της προστατίτιδας είναι η ψηφιακή εξέταση του ορθού. Η δακτυλική εξέταση επιτρέπει στον γιατρό να αισθανθεί τον αδένα και να αξιολογήσει την πυκνότητα, τη δομή, το σχήμα και το μέγεθός του. Επίσης, κατά την εξέταση του ορθού, λαμβάνεται ένα μυστικό του προστάτη, το οποίο στη συνέχεια αποστέλλεται για ανάλυση. Επιπρόσθετες μέθοδοι εξέτασης εκχωρούνται σε έναν συγκεκριμένο ασθενή ξεχωριστά, εάν ενδείκνυται.

Αυτές μπορεί να είναι μετρήσεις της ταχύτητας ροής των ούρων, μαγνητικός συντονισμός ή αξονική τομογραφία, ακτινογραφίες των πυελικών οργάνων και άλλες μέθοδοι.

Οξεία προστατίτιδα

Η ασθένεια ξεκινά με απότομη αύξηση της θερμοκρασίας (έως 40 μοίρες), βασανιστικό πονοκέφαλο, πυρετό. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται συνοδεύονται από πόνο στη βουβωνική χώρα, στο περίνεο, στην πλάτη, εκκρίσεις από την ουρήθρα, συχνοουρία και συνεχή επιθυμία για ούρηση.

Η κένωση της ουροδόχου κύστης γίνεται με καθυστέρηση, μια αίσθηση καψίματος. Τα ίδια τα ούρα γίνονται θολά και μπορεί να εμφανιστεί μια πρόσμιξη αίματος σε αυτά. Υπάρχει ευερεθιστότητα, κόπωση.

Η έκβαση της οξείας προστατίτιδας μπορεί να είναι η πλήρης επίλυση της διαδικασίας (με έγκαιρη θεραπεία). Δεδομένου ότι οι αλλαγές συμβαίνουν σε πολλά όργανα της μικρής λεκάνης, δεν μπορούν να αφεθούν στην τύχη, διαφορετικά θα προκύψουν οι αντίστοιχες επιπλοκές:

• Η κυστιδίτιδα είναι μια φλεγμονή των σπερματοδόχων κυστιδίων, η αιτία του πύου στο σπέρμα, η οποία όχι μόνο μειώνει την ποιότητα της εκσπερμάτισης, αλλά οδηγεί σε απώλεια της αναπαραγωγικής λειτουργίας.
• Κολκιδίτιδα - φλεγμονώδεις αλλαγές στον σπερματικό φυμάτιο γίνονται ο λόγος για την ανάπτυξη έντονου πόνου κατά τη διάρκεια του σεξ, διακοπή του οργασμού, ανικανότητα ψυχολογικής φύσης.
• Ο σχηματισμός αποστήματος στο σώμα του προστάτη, η ρήξη του, η πυώδης βλάβη στο ορθό οδηγεί σε έξαρση των συμπτωμάτων, ισχυρή δηλητηρίαση του σώματος, μέχρι θανάτου.
• Η στασιμότητα στους ιστούς του προστάτη οδηγεί σε αλλαγή στη δομή τους, διαταραχή της εννεύρωσης, της παροχής αίματος, τόσο στον ίδιο τον αδένα όσο και στα όργανα που βρίσκονται κοντά, με παραβίαση των λειτουργιών τους. Η στύση γίνεται ανεπαρκής για πλήρη σεξουαλική επαφή, παρατηρείται πρόωρη εκσπερμάτωση, παρατεταμένη σεξουαλική επαφή χωρίς την έναρξη του οργασμού.
• Οι κυκλικές αλλαγές στον αδένα, ο σπερματικός μυελός οδηγούν σε στειρότητα, μείωση της ποιοτικής σύνθεσης του σπέρματος και κινητικότητα του σπέρματος. Η στένωση της ουρήθρας παρεμβαίνει στην κανονική διαδικασία της ούρησης, η απόφραξη της ουροδόχου κύστης μπορεί να προκαλέσει οξεία κατακράτηση ούρων, που απαιτεί επείγουσα χειρουργική φροντίδα.

Κύρια συμπτώματα

Όπως σημειώθηκε παραπάνω, η ασθένεια μπορεί να είναι χρόνια και οξεία. Ένα κοινό και ένα από τα πιο σημαντικά συμπτώματα είναι η αυξημένη ούρηση. Ένας υγιής άνδρας συνήθως δεν βιώνει περισσότερες από 10-11 παρορμήσεις για ούρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας (ο φυσιολογικός αριθμός είναι 5-6 παρορμήσεις).

Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης φλεγμονής του προστάτη, εμφανίζεται αρνητική επίδραση στην ουροδόχο κύστη, επομένως, παρουσία της νόσου, θα εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Αύξηση του αριθμού των παρορμήσεων (ενώ ο ημερήσιος όγκος των ούρων παραμένει ο ίδιος).
• Τα ούρα βγαίνουν σε μικρές μερίδες, γεγονός που σχετίζεται με τη λήψη ψευδών σημάτων από τους υποδοχείς της ουροδόχου κύστης λόγω της παρουσίας μιας φλεγμονώδους διαδικασίας. Επίσης, λοιπόν, μπορεί να υπάρχει η αίσθηση ότι η κύστη είναι γεμάτη ακόμα και μετά την κένωση.
• Πόνος κατά την ούρηση, που οφείλεται στη στένωση της ουρήθρας λόγω της φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη.
• Δυσκολία στην ούρηση λόγω συμπίεσης ορισμένων περιοχών της ουρήθρας από φλεγμονή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνδρες δεν μπορούν να αδειάσουν καθόλου την κύστη τους εξαιτίας αυτού.
• Τη νύχτα, τα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης αρχίζουν να δίνουν ψευδή σήματα, γεγονός που αυξάνει τον αριθμό των ταξιδιών στην τουαλέτα κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Μέρος της διάγνωσης της προστατίτιδας μπορεί επίσης να γίνει με την παρακολούθηση της θερμοκρασίας του σώματος, σε συνδυασμό με προβλήματα που σχετίζονται με την ούρηση. Εάν αυτά τα προβλήματα συνοδεύονται από αύξηση της θερμοκρασίας σε υποπυρετικές και εμπύρετες τιμές, τότε με υψηλό βαθμό πιθανότητας μπορούμε να μιλήσουμε για ανάπτυξη παθολογίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στα μεταγενέστερα στάδια της ανάπτυξης της νόσου, αντίθετα, μπορεί να παρατηρηθεί μείωση της θερμοκρασίας του σώματος στους 35, 5-36 βαθμούς, το οποίο είναι ένα εξαιρετικά αρνητικό και επικίνδυνο σύμπτωμα σε κάθε περίπτωση, το οποίο δεν πρέπει επιτρέπεται.

Στα μεσαία στάδια της νόσου, μπορεί να παρατηρηθεί αίμα στα ούρα του ασθενούς. Αυτό το σημάδι είναι σχετικά σπάνιο και συχνά όχι ενδεικτικό, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνο. Μπορεί να αρχίσει να εκδηλώνεται λόγω πυώδους σύντηξης του προστάτη, τραύματος στον προστάτη αδένα και επίσης σε περιπτώσεις επιπλοκών της φλεγμονώδους διαδικασίας με υπερπλασία. Η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση είναι περίπλοκη (συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση).

Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της νόσου. Εάν υπήρξαν τουλάχιστον μερικά, αν και ασήμαντα, όπως φαίνεται, προβλήματα με την ούρηση, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύονται από πυρετό και πόνο στην περιοχή της απλότητας, τότε θα πρέπει να κλείσετε αμέσως ραντεβού με έναν ουρολόγο για διευκρίνιση διάγνωση. Είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί προσοχή στα σημάδια της παθολογίας που περιγράφονται παραπάνω, καθώς είναι δυνατό να νικηθεί η προστατίτιδα γρήγορα και ανώδυνα μόνο με έγκαιρη θεραπεία.

Γιατί ο προστάτης αδένας γίνεται φλεγμονή;

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μόνο 2 κύριοι λόγοι:

1. Μόλυνση. Τις περισσότερες φορές, η προστατίτιδα αναπτύσσεται ακριβώς λόγω μόλυνσης στον προστάτη. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω της ουροδόχου κύστης, της ουρήθρας, του ορθού, του αίματος και της λέμφου. Αποδεικνύεται ότι συχνά η ίδια η προστατίτιδα είναι μια επιπλοκή μιας υπάρχουσας ασθένειας. Επομένως, μην κάνετε ποτέ αυτοθεραπεία, πρέπει πρώτα να θεραπεύσετε την πηγή της μόλυνσης. Κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, ουρηθρίτιδα, ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις) - αυτό είναι κατανοητό, σχετίζονται άμεσα με τον προστάτη. Ακόμη και η αμυγδαλίτιδα που δεν έχει θεραπευθεί, η ιγμορίτιδα, η γρίπη, η τερηδόνα μπορούν επίσης να στοιχειώσουν τη φλεγμονή του προστάτη.
2. Διαταραχές του κυκλοφορικού. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δομικά χαρακτηριστικά και σε σπασμούς της ουρήθρας, διαταραχές της αγωγιμότητας των νεύρων και στην εργασία των μυών της κοιλιάς και της λεκάνης, καθώς και σε εξωτερικούς παράγοντες.

Ωστόσο, εάν αναπτυχθεί ή όχι προστατίτιδα εξαρτάται, πρώτα απ 'όλα, από προδιαθεσικούς παράγοντες:

• Χαοτική σεξουαλική ζωή. Η αφθονία των σεξουαλικών συντρόφων, ειδικά οι μη προστατευμένες επαφές - αυτό εξαντλεί το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο πρέπει συνεχώς να αντιμετωπίζει ξένη μικροχλωρίδα στις γυναικείες εκκρίσεις. Και αργά ή γρήγορα αποτυγχάνει.
• Μακρά αποχή. Αυτό είναι το άλλο άκρο. Η έλλειψη σεξ έχει άσχημη επίδραση στη γενική κατάσταση ενός άνδρα και ιδιαίτερα στον προστάτη. Το μυστικό του λιμνάζει, η κυκλοφορία του αίματος διαταράσσεται, αναπτύσσεται μόλυνση.
• Αυνανισμός. Συμβαίνει ότι οι άνδρες προσπαθούν να ξεφύγουν από την έλλειψη σεξ με αυνανισμό. Ωστόσο, αυτό προκαλεί μείωση του τόνου του προστάτη, γίνεται λήθαργος. Απομονώνεται ακόμη και σε ξεχωριστό τύπο προστατίτιδας - συμφορητική.
• Υπερβολικό βάρος. Στους υπέρβαρους άνδρες, το φορτίο στα όργανα της πυέλου είναι πολύ αυξημένο, καθώς και σε ολόκληρο το σώμα γενικότερα. Η παροχή αίματος διαταράσσεται, εξαιτίας αυτού, εμφανίζονται προστατίτιδα, αιμορροΐδες και μια σειρά από άλλες ασθένειες.
• Υποθερμία. «Μην κάθεστε στο κρύο», λένε σε όλα τα κορίτσια. Ωστόσο, αυτό ισχύει και για τους άνδρες. Κινδυνεύουν οι λάτρεις της ακραίας χειμερινής διασκέδασης, οι μανιώδεις ψαράδες, οι ιδιοκτήτες παλιών αυτοκινήτων (ω, πόσο συχνά βλέπω άντρες ξαπλωμένοι σε χαρτόνι κάτω από το αυτοκίνητο τον χειμώνα), ακόμη και επιβάτες σε παγωμένα τρένα, καθώς και fashionistas με τυλιγμένα παντελόνια και όχι καπέλο. Α, ναι, και η ούρηση έξω τον χειμώνα είναι επίσης γεμάτη σοβαρές συνέπειες.
• Αδράνεια. Βασικά, αυτό ισχύει για τη ροή εργασίας, όταν πρέπει να καθίσετε σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα: οδηγοί, υπάλληλοι γραφείου. Είναι ιδιαίτερα επιβλαβές να σταυρώνετε τα πόδια σας, καθώς το φορτίο στον προστάτη μόνο αυξάνεται.
• Στρες. Τα ψυχολογικά προβλήματα, η χρόνια έλλειψη ύπνου, το υπερφορτωμένο πρόγραμμα εργασίας είναι τα αγαπημένα των λοιμώξεων.
• Συγκράτηση της παρόρμησης για ούρηση. Αξίζουν τα πιθανά προβλήματα τα 5 λεπτά που εξοικονομήθηκαν σε μια πολυάσχολη ροή εργασίας;
• Κακές συνήθειες. Λοιπόν, πού χωρίς αυτούς; Κατάχρηση αλκοόλ και νικοτίνης που μόνο παραβιάζουν.
• Λάθος διατροφή. Τα λιπαρά, πικάντικα, αλμυρά τρόφιμα είναι μαγνήτης για παθήσεις των πυελικών οργάνων.
• ασθένειες υποβάθρου. Οποιεσδήποτε μολυσματικές ασθένειες που δεν αντιμετωπίζονται μπορεί να επιπλέκονται από προστατίτιδα.
• Στενό εσώρουχο. Καθώς και «μοντέρνα» υπερβολικά στενά παντελόνια. Σφίγγουν τη μικρή λεκάνη, διαταράσσουν την κυκλοφορία του αίματος, προκαλούν οίδημα και φλεγμονή.
• Φυσική υπερφόρτωση. Οι επαγγελματίες αθλητές, οι φορτωτές, οι ενεργοί επισκέπτες των γυμναστηρίων διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο.
• αυτοθεραπεία. Μερικές φορές οι άνδρες ντρέπονται να παραδεχτούν τα προβλήματά τους ακόμη και σε γιατρό, προσπαθούν να συντρίψουν την ασθένεια με διάφορες λαϊκές θεραπείες, αποδεδειγμένες και όχι τόσο καλές. Ωστόσο, συμβαίνει ότι χωρίς φάρμακα που συνταγογραφούνται από έναν αρμόδιο γιατρό, δεν μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει εδώ.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου;

Η διάγνωση γίνεται από ουρολόγο ή ανδρολόγομετά την εξέταση του ασθενούς, τη συλλογή αναμνηστικού και τη μελέτη των συμπτωμάτων. Ο γιατρός πρέπει να ανακαλύψει τη μέθοδο αντισύλληψης του ασθενούς, την παρουσία ΣΜΝ στον σεξουαλικό σύντροφο, τη δυνατότητα πρωκτικής επαφής χωρίς προφυλακτικό. Αυτά τα δεδομένα διευκολύνουν τη διάγνωση και καθοδηγούν τη σκέψη του γιατρού προς τη σωστή κατεύθυνση. Η συνταγογράφηση της έναρξης των συμπτωμάτων της νόσου ή της δυσφορίας στο περίνεο μας επιτρέπει να κρίνουμε την πορεία της προστατίτιδας και τη σοβαρότητά της. Ο ουρολόγος εξετάζει απαραιτήτως τα γεννητικά όργανα του ασθενούς και διενεργεί ορθική εξέταση του αδένα του προστάτη. Για να γίνει αυτό, εισάγει το ένα δάχτυλό του στον πρωκτό του ασθενούς και ψηλαφίζει το πρόσθιο τοίχωμα του ορθού που προεξέχει του προστάτη. Ο πόνος και το μέγεθός του υποδηλώνουν την ένταση της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Στη συνέχεια, ο γιατρός διεξάγει μια σειρά οργανικών, μικροσκοπικών, βακτηριολογικών και ανοσολογικών μελετών προκειμένου να διευκρινιστεί η αιτία της νόσου. Η πιο κοινή διαγνωστική μέθοδος είναι ένα δείγμα ούρων με 4 ή 3 ποτήρια. Η πρώτη μέθοδος είναι πιο χρονοβόρα και δύσκολη στην πράξη, καθώς απαιτεί από τον ασθενή να διακόπτει σκόπιμα την ούρηση πολλές φορές. Η δεύτερη τροποποίηση είναι απλούστερη: ο ασθενής ουρεί συνεχώς σε τρία διαφορετικά δοχεία σε ίσες μερίδες. Το πρώτο μέρος μιλά για την κατάσταση του ουροποιητικού συστήματος, το δεύτερο για την παθολογία της ουροδόχου κύστης και των νεφρών, από το τρίτο λαμβάνουν πληροφορίες για την κατάσταση του προστάτη αδένα. Όλο το υλικό που συλλέγεται εξετάζεται σε μικροσκόπιο. Με την προστατίτιδα, λευκά αιμοσφαίρια και μερικές φορές βακτήρια βρίσκονται στο τρίτο τμήμα των ούρων.

Για μικροσκόπηση λαμβάνεται και το μυστικό του προστάτη.Για να γίνει αυτό, ο γιατρός κάνει μασάζ στον προστάτη μέσω του τοιχώματος του ορθού για κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να αδειάσει στην ουρήθρα. Τα επιχρίσματα γίνονται από το υλικό που συλλέγεται στο εργαστήριο, βάφονται και μελετώνται υπό υψηλή μεγέθυνση. Ένα σημάδι φλεγμονής είναι τα λευκοκύτταρα, μια βακτηριακή αιτιολογία της νόσου είναι τα βακτήρια σε ένα επίχρισμα. Για να προσδιοριστεί ο τύπος του παθογόνου, το προστατικό μυστικό σπέρνεται σε θρεπτικά μέσα. Εάν υπάρχουν παθογόνοι μικροοργανισμοί σε αυτό, τότε μετά από 3-5 ημέρες σχηματίζουν μικροβιακές αποικίες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να μελετηθούν. Η βακτηριολογική μέθοδος επιτρέπει τη λήψη δεδομένων για την ευαισθησία της μικροχλωρίδας στα αντιβιοτικά.

Από τις ενόργανες διαγνωστικές μεθόδους πραγματοποιούνται:

• Υπερηχογράφημα νεφρών;
• TRUS του προστάτη με dopplerography - ένας καθετήρας υπερήχων εισάγεται στο ορθό για την καλύτερη απεικόνιση του αδένα του προστάτη, η ροή του αίματος του αξιολογείται επιπλέον.
• Η ανιούσα ουρηθρογραφία είναι απαραίτητη για επίμονη υποτροπιάζουσα προστατίτιδα. Μια ακτινοσκιερή ουσία εγχέεται στην ουρήθρα, μετά την οποία λαμβάνεται μια σειρά από διαδοχικές εικόνες.

Εκτός από αυτές τις μεθόδους, μεγάλη σημασία έχουν όλα τα είδη έρευνας για τα ΣΜΝ. Μεταξύ αυτών είναι:

1. Εκσπερμάτιση PCR, έκκριση προστάτη, απόξεση από τον βλεννογόνο της ουρήθρας - η μέθοδος σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε ένα ευρύ φάσμα παθογόνων παραγόντων.
2. ELISA αίματος - για την ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων σε παθογόνα ΣΜΝ.

Τύποι προστατίτιδας

Σύμφωνα με τα κριτήρια του Αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH USA) από το 1995, υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες προστατίτιδας:

• Κατηγορία I: Οξεία προστατίτιδα.
• Κατηγορία II: Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
• Κατηγορία III: Χρόνια προστατίτιδα/Σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CP/CPPS).
• Κατηγορία IIIa: Χρόνια προστατίτιδα / σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου με σημεία φλεγμονής.
• Κατηγορία IIIb: Χρόνια προστατίτιδα / σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου χωρίς σημεία φλεγμονής.
• Κατηγορία IV: Ασυμπτωματική (ασυμπτωματική) χρόνια προστατίτιδα.

Περιστασιακά, εμφανίζεται επίσης χρόνια κοκκιωματώδης προστατίτιδα, που δεν αναφέρεται σε αυτή την ταξινόμηση.

Με τη σειρά τους, οι περισσότεροι ειδικοί διακρίνουν μεταξύ:

Σύμφωνα με την πορεία της νόσου:

• οξεία προστατίτιδα?
• χρόνια προστατίτιδα?

Ανάλογα με τα αίτια της νόσου:

• βακτηριακή προστατίτιδα?
• μη βακτηριακή προστατίτιδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις (ιδιαίτερα σε άνδρες κάτω των 40 ετών), παρατηρείται βακτηριακή προστατίτιδα.

Με βάση αυτό, υπάρχουν:

• οξεία βακτηριακή προστατίτιδα?
• χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα?
• χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.

Πρόληψη

Για να αποτρέψετε την εμφάνιση φλεγμονής ή επανεμφάνιση χρόνιας παθολογίας, πρέπει να ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις:

• Μειώστε την ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνεται.
• Ασχολείστε τακτικά.
• Αποφύγετε την υποθερμία.
• Σταμάτα το κάπνισμα;
• Αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις.
• Αντιμετωπίστε τη φλεγμονή εγκαίρως - πρώτα απ 'όλα, αυτό ισχύει για λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων.
• Κάντε ένα ντους αντίθεσης.
• Αποφύγετε να σηκώνετε βαριά αντικείμενα.
• Χρησιμοποιήστε μεθόδους φραγμού αντισύλληψης.
• Κάνετε τακτικά σεξ.
• Πάρτε παρασκευάσματα βιταμινών.
• Συμμετοχή στην ενίσχυση της ανοσίας.
• Επισκεφθείτε έναν ουρολόγο δύο φορές το χρόνο.
• Τρώτε σωστά και ισορροπημένα.

Σκοπός του προστάτη στο ανδρικό σώμα: σε τι ευθύνεται;

Ο προστάτης είναι ένας εξωκρινής αδένας στο ανδρικό σώμα.

Ο σίδηρος ανήκει στο αναπαραγωγικό σύστημα και είναι υπεύθυνος για την παραγωγή ορισμένων συγκεκριμένων ουσιών:

• το κυριότερο είναι το μυστικό (χυμός προστάτη), που παρέχει το απαραίτητο ιξώδες της εκσπερμάτισης και, κατά συνέπεια, τη φυσιολογική κινητικότητα του σπέρματος. Όταν το σπέρμα είναι πολύ παχύ, η γονιμοποίηση είναι δύσκολη και μια γυναίκα απλά δεν μπορεί να μείνει έγκυος από έναν φαινομενικά υγιή άνδρα.
• άλλα συστατικά διατηρούν την κανονική σύνθεση του σπέρματος. Αυτά περιλαμβάνουν βιολογικά δραστικές ουσίες, ανοσοσφαιρίνες, ένζυμα, βιταμίνες, μικροστοιχεία κ. λπ. Οι κανόνες αυτών των ουσιών είναι ατομικοί και είναι ο προστάτης που ρυθμίζει την περιεκτικότητά τους.

Έτσι, είναι υπεύθυνη για τις αναπαραγωγικές ικανότητες ενός άνδρα, για την ευκαιρία να έχει μια τακτική και πλήρη σεξουαλική ζωή και να κάνει παιδιά. Αυτή είναι η κύρια λειτουργία του αδένα, αλλά υπάρχουν και άλλες, όχι λιγότερο σημαντικές.